Verbinding

De menselijke ziel heeft meer nodig dan de bevrediging van basisbehoeften zoals fysieke overleving, voedsel, onderdak, veiligheid en sociale relaties. We hebben ook behoefte aan een gevoel van voldoening, ontspanning, geluk en trots. Te vaak betekent iets afvinken op je lijstje direct doorgaan met wat er nog ligt, zonder het gevoel te hebben dat je iets volbracht hebt. Over tot de orde van de dag. We stellen zo veel eisen aan onszelf en oordelen erg makkelijk negatief over onszelf en de samenleving. Veel mensen hebben het gevoel dat het verband uit de samenleving verdwijnt, dat het ieder voor zich is, dat het niet de goede kant op gaat met de wereld. Ik voel dat ook maar zie ook een andere kant die veel positiever is. Dat “ieder voor zich” heeft ook een hoop goede kanten. Als je 40 jaar geleden diep ongelukkig was in je relatie of in je werk zagen mensen vaak geen uitweg, als je voor jezelf koos viel vaak heel je omgeving over je heen en werd je veroordeeld. Nu begrijpen de meesten het wel dat je voor jezelf moet kiezen als het echt niet meer gaat. Het aantal keuze mogelijkheden is verruimd en je wordt niet meer zo veroordeeld als je voor verandering kiest.

Maar ik maak me wel zorgen dat het cement uit de maatschappij verdwijnt en ik zie de liefde als de ideale lijm die alles bij elkaar houdt, daarom is dat het belangrijkste thema binnen mijn werk.
Wat betekent de liefde voor mij? Dat gevoel is tweeledig. Aan de ene kant is het datgene wat het leven de moeite waard maakt, het geeft energie en kleur aan het leven. Maar liefde geeft niet alleen, het vraagt ook het nodige, het heeft ook input nodig, vooral in de zin van overgave.
Voor veel mensen is de liefde van hun leven vinden het belangrijkst, en tegelijkertijd willen we onszelf niet verliezen, doen wat we zelf leuk vinden. Het is echt wel heel moeilijk om je lot in handen van je geliefde te leggen, en erop te vertrouwen dat wat hij of zij ermee doet goed voor jou is. Doordat de mensen steeds individualistischer worden hebben we steeds meer moeite met overgave, omdat we dan de controle zouden kunnen kwijtraken. Een deel van mijn schilderijen gaan over dat spanningsveld. In hoeverre kun je iemand anders stimuleren zijn grenzen te ontdekken, kijken hoe je de ander kunt helpen zijn angst los te laten en te genieten van wat er te ontdekken valt. Ik put veel inspiratie uit het loslaten van de controle, het letterlijk loslaten van het “aardse” en de vrijheid ervaren, maar wel in het vertrouwen dat je dat niet alleen hoeft te doen. De liefde is voor mij inspirerend omdat het vol tegenstellingen zit. Het is niet alleen maar hallelujah, het zit vol spanningsvelden, en dat is belangrijk voor elk schilderij, als het geen spanning en contrasten bevat ben je er al snel op uitgekeken. Elk schilderij van mij gaat over opbouwen en afbreken, zacht en hard, angst en vertrouwen, overgave en terughoudendheid. Deze tegenstellingen zitten niet alleen in de liefde, daar draait heel het leven om. Elke ster, elk mens, elke plant ontstaat, groeit en verdwijnt ook weer, waarna vervolgens het hele proces weer opnieuw begint.
Behalve de verbintenis met je omgeving is er ook zo iets als in contact zijn met jezelf. Mogen zijn wie je bent, mogen doen waar je goed in bent zodat je ook anderen weer kunt inspireren, gewoon gewaardeerd worden om wie je bent. Wie ben ik? Waar sta ik in het leven? In hoeverre handel ik vanuit mijn opvoeding, mijn omgeving en wat vind ik zelf? Hoe ver ben ik bij mezelf vandaan en hoe vind ik mezelf terug? Echte harmonie ontstaat als lichaam en geest 1 op 1 zijn, samenvallen. Maar het leven dwingt ons vaak anders te praten dan hoe we ons diep van binnen voelen. We zeggen dingen omdat ze van ons verwacht worden, om de schijn op te houden. Via mijn werk wens ik iedereen toe dat je intens tevreden en gelukkig met jezelf bent. Dan ben je namelijk een lichtbron voor anderen.

Een goed schilderij laat je de dingen vanuit een ander perspectief zien, het laat je voelen dat het ook anders kan, “het speelt met je voeten” zoals de Belgen zo mooi zeggen. Een goed schilderij haalt je uit je hoofd, het maakt iets in je wakker waarvan je soms niet meer wist dat het er zat. Het is een communicatiemiddel, maar heel complex. Er zijn heel veel manieren om informatie tot je te nemen. De meeste manieren om nieuwe informatie te verwerken is via het brein, bijv. met taal. Het aparte van communiceren via kunst is dat het een paar stations overslaat. Je voelt dat het iets met je doet, maar je begrijpt niet hoe. Via verschillende kanalen komt het direct in je buik of in je hart aan. Het heeft niets met verstand te maken, het raakt je wel of niet. Wat er gebeurt als je voor een schilderij of beeld staat komt helemaal niet aan in je brein, het laat je de waarheid voelen, daarom is het ook echt. Ik hoop dat mijn werk er aan bijdraagt dat de verbinding tussen hoofd en hart bij mensen geprikkeld wordt, de verbinding die zorgt dat we ons als mens compleet voelen, in harmonie zijn.
Het licht en donkercontrast speelt bij mij in elk schilderij de hoofdrol. Het donker is nodig om het licht te laten stralen. Door het donker en licht contrast wil ik het kleine en subtiele meer voor het voetlicht brengen. Licht is sfeer, dramatiek, geeft rust of juist kracht aan wat ik schilder. Het donker vind ik mooi omdat het verzacht, verbergt en het biedt een veilige rustplaats aan alles wat voor mij waarde heeft. Het licht is alsof je een sluier optilt en de essentie van het bestaan zichtbaar gemaakt wordt. Het spel daartussen is voor mij schilderen.